Thursday, October 1, 2009
Fireman's Ball
Þessi mynd sem er frá árinu 1967 er eftir Forman sama og gerði One Flew Over the Cuchoo's Nest. Myndin fjallar um veislu sem var haldin
til heiðurst slökkviliðstjóranum sem var að hætta. Honum til heiðurs átti að vera fegurðarsamkeppni. Húmorinn í myndinni er gengur útá
það að ekkert gengur upp. Sem dæmi þá eru mjög ófríðar stelpur sem fást í samkeppnina, vinningunum úr lottóinu sem haldið var á ballinu
stolið. Ásamt því þegar eldur kom uppí húsi þurftu þeir að nota snjó til að slökkva eldinn og svo framvegis. Sýningin byrjaði ekki vel þar sem
það vantaði textann við myndina sem er mjög slæmt þar sem myndin er gerð í Tékklandi. Stuttu síðar ver textinn settur á við mikinn fögnuð áhorfenda.
Burt séð frá því er svo sem hægt að hlægja af þessari mynd en er langt frá því að standauppúr. Þetta er mjög einfaldur húmor og á köflum
minna sum atriðin á misheppnuð Mr. bean atriði nema hjá Mr. bean heppnast það yfirleitt. Þó voru einhver atriði sem ég hló af.
Dæmi er þegar þeir eru að reyna draga keppendurna á svið gegn þeirra vilja.
Ég er ekki að segja að húmor myndarinnar sé endilega lélegur þegar litið er á heildina heldur frekar ætluð eldra fólki enda
var það sá hópur sem hló mest. Þannig ég mæli alveg með þessari mynd fyrir miðaldra fólk á meðan það yngra getur borðað sitt popp heima.
Prodigal sons
Ég skellti mér á heimildarmyndina Efnispiltar eða Prodigal sons á miðvikudaginn í hafarhúsinu.
Kona/maður að nafni Kimerly Reed, fyrrverandi stjarna í fótboltaliði skólans en ákveður
einn dagin að skipta um kyn. Í myndinni talar hún um reynslu sína af þessu og þeim ævintýrum sem
þvi fylgja og hvernig er að vera kynskiptingur. Myndin fjallar einnig um ætleiddan
bróðir hennar sem þjáist af geðrænum vandamálum, miklum skapsveiflum og oft koma upp miklar erjur vegna þessa.
Þess má geta að þetta var Norðulandarfrumsýning og var því Kimberly Reed á myndinni sjálfri og
hélt fyrirlestur eftir á og tók við spurningum.
Ég hafði heyrt af þessari mynd og hún sögð góð og varð ég því fyrir vonbrigðum. Mér finnst þessi mynd
fyrir það fyrsta ekki nógu átakanleg. Hins vegar er þetta mjög góð hugmynd. Fjölskylda sem
inniheldur kynskipting og geðklofa ætti nú að vera spennandi og átakanlega en ekki var unnið nóg úr þeirri hugmynd. Er ekki að segja
að hun hafi ekki náð til manns á köflum, t.d þegar mest gekk á í endann en of langur
kafli myndarinnar var lítið sem ekkert að gerast. Ef við byrjum á að taka Kimberly sem dæmi, þá fannst mér hún soldið gleymast
sem aðalpersóna i myndinni og engöngu einblínt á bróðirinn og var hún byrjuð að taka viðtöl við hann eins og
hún væri fréttamaðurinn en ekki umræðuefnið. Einnig fannst mér hun alltof lítið
ræða um hvernig lífið væri sem kona, hvernig viðbrögðin hjá öðru fólki voru, hvernig hun sætti sig við þetta og svo
framvegis. Ef við tökum bróðirinn fyrir, þá fannst mér það skárra og voru byrjuð atriði sem sýndu hversu erfitt þetta
var. Dæmi: Þegar hann tekur upp hníf í reiðiskasti sínu. Annars fannst mér síðasti hlutinn það eina spennandi við
þessa mynd sem var orðin vel langdregin á köflum. Hún er bara ein af þessum heimildarmyndum sem maður sér og gleymir,
ekki nógu átakanleg og ekkert sem lætur mig vera hugsa mikið um hana eftirá. Bara þessi stöð 1 mynda fílingur. Eins og ég
segði ágæt hugmynd sem hefði getað farið miklu betur.
Topp 5 listinn
B. Fight Club (1999)
C. The Dark Knight (2008)
D. American History X (1998)
E. Pulp Fiction (1994)
Ég vil byrja á að taka það fram að myndirnar eru ekki í neinni sérstakri röð. Þessi listi er ekki tæmandi en það verður víst að velja svo að þetta voru myndirnar sem mér datt fyrst í hug. Einnig má geta þess að þar sem þetta eru uppahalds myndirnar mínar er voða lítið fyrir mig að setja útá þannig þetta er meira um myndirnar og hvers vegna þær eru í uppahaldi.
A. Gladiator
Gladiator er Óskarsverðlaunamynd sem fjallar um hinn virta hershöfðingja, Maximus en hann er leikinn af Russel Crow en þess má geta að
hann fékk einmitt Óskarinn fyrir leik sinn í þessari mynd. Í svefni sínum er hann er svo yfirbugaður af þrælasölum, hann gerður að skylmingaþræl og þarf hann að berjast fyrir lífi sínu. Þessi mynd á svo sannarlega mitt hrós skilið. Spennandi og magnþrungin mynd með glæsilegum leik, brellum, söguþráð sviðsetningu og fleira. Eina sem ég gæti sett útá væri kannski frekar löng spjall-atriði á köflum, ekkert alvarlegt samt og það kemur mér ekki á óvart að hún hafi unnið Óskarinn fyrir kvikmynd ársins, besta leikara í aðalhlutverki, besta búningahönnun, hljóð og tæknibrellur.
B. Fight Club
Hún fjallar um mann að nafni Jack leikinn af Edward Norton en hann lendir í því að missa næstum allt saman. Seinna kynnist hann svo manni að nafni
C. The Dark Knight
Er hún framhald af Batman begins sem hins vegar á ekkert í Dark Knight. Þetta skipti reynir á Batman eða Bruce Wayen að stoppa Jókerinn sem eins og flestir vita var leikinn af Heath Ledger að ná fram sínu illu brögðum. Þrátt fyrir að myndin sé frábær í alla staði, góð hugmynd, góðar brellur og spennandi mynd þá stendur leikur leikur Ledgersins uppúr og gerir myndina að því sem hún er, frábærri. Hann nær að heilla áhorfendurna úr skónum með sínu fyndna, brjálæðislega og ógnvekjandi yfirbragði á sama tíma. Mynd sem enginn má missa af.
D. American History X
Fjallar um dreng leikinn af Edward Norton sem stofnaði klíku og vilja þeir losa sig við ”útlendinga”. Hann er einn af þeim hörðustu og á ekkert erfitt með að drepa þá og meiða en þegar hann kemur úr fangelsi er hann breyttur maður og reynir að fá sína menn til þess að skipta um skoðun og þar á meðal litla bróðir sinn sem er orðinn mikill rasisti en það er orðið of seint. Þessi mynd á það sameiginlegt með hinum að maður er límdur við skjáinn allan tíman. Frábær og sannfærandi leikur enda klikkar ekki hann Norton og hjálpar það uppá sannfæringu myndarinnar. Ég hef heyrt frá sumum að endirinn sé ekki nógu góður (Bróðir hans deyr) en því er ég ekki sammála. Finnst hann ýta enn meira undir það sem myndin á að segja okkur og gerir hana bara áhrifaríkari fyrir vikið. Spennandi, magnþrungin og áhrifarík mynd sem nær til manns og er skylduáhorf.
E. Pulp Fiction (1994)
Glæsilega vel stýrð mynd eftir Quentin Tarantino og líklega hans besta. Einnig er handritið frábært og kvikmyndatakan klikkar ekki. Myndin er samansaft af glæstum leikurum og má þá helst nefna þá Travolta og Jackson sem og standa þeir flestir fyrir sínu. Þrátt fyrir að myndi standi í 2,5 tíma þá tekst þeim að halda mér spenntum allan tíman. Má segja að myndin sé samansafn af 5 sögum sem spinnast saman í eina heild og einnig er flakkað milli tíma en þrátt fyrir þetta er hún lítið sem ekkert ruglandi. Myndin fékk 7 tilnefningar til Óskarsverðlauna og átti það svo sannarlega skilið. Einnig er tónlistin mjög góð og mæli ég með að hlusta á hann. Bara nýlega var gert cover af einum þessum laga sem hefur notið mikilla vinsælda um allan heim.http://www.youtube.com/watch?v=cF3UgGNvHWw&feature=PlayList&p=86B828C64663E838&index=1